حجت‌الاسلام احمد مروی، امروز ۲۸ تیرماه در اختتامیه «دوازدهمین دوره جشنواره بین‌المللی کتاب سال رضوی»، اظهار کرد: در محضر پژوهشگران، محققان و اساتید صحبت درباره فضائل کتاب، قلم و نوشتن و مباحثی از این مقوله زیره به کرمان بردن است مانند اینکه ما بخواهیم در محضر یک طبیب از درمان صحبت کنیم در حالی که معقول آن است در محضر طبیب از درد صحبت شود تا راه درمان اندیشیده شود.

وی ادامه داد: ما در حوزه کتاب و کتاب‌خوانی کمبودها، نقایص و کاستی‌ها داریم و باید چاره ای برای این نقایص و کمبودها اندیشیده شود.

مروی با بیان اینکه علم، کتاب و قلم در اسلام بسیار ارزشمند است، اظهار کرد: نفس برگزاری این جشنواره‌ها ارزشمند و قابل تقدیر است اما اگر کتاب بنویسیم ولی در جامعه امتداد نداشته باشد بی فایده است؛ لذا باید به گونه‌ای کار کنیم تا معارف دین در زندگی مردم جامعه جاری شود.

وی با اشاره به اینکه درصد جاری شدن معارف در متن زندگی جامعه ما مطلوب نیست، ادامه داد: فلسفه اسلامی در حد تدریس در حوزه، دانشگاه و محافل علمی باقی مانده است، اما غربی‌‎ها همان فلسفه خود را در متن جامعه امتداد داده‌اند و برای کودکان و مردم عادی و سطوح مختلف جامعه نوشته‌اند.

مروی بیان کرد: امتداد فلسفه اسلامی در سطح حوزه، دانشگاه و محافل علمی است و در متن زندگی مردم جاری نشده؛ لذا باید برای اینکه فلسفه اسلامی به متن جامعه بیاید راهی پیدا کرد و چاره‌ای اندیشید.

تولیت آستان قدس رضوی گفت: باید کار کرد تا معارف الهی، آموزه‌های دینی و سیره ائمه هدی(ع) در سطوح مختلف و در متن جامعه امتداد یابد. این روزها به دلیل کرونا زائر کم شده، اما در شرایط عادی سالانه ۳۰ میلیون زائر به حرم مطهر رضوی مشرف می‌شوند که اگر این تعداد فقط سه روز اقامت داشته باشند و روزانه یک مرتبه به حرم مشرف شوند با احتساب تشرف مجاوران ۱۲۰ میلیون تشرف به حرم داریم؛ اما آیا از این تعداد چند نفر امام رضا(ع) را به عنوان عالم آل محمد(ص) می‌شناسند؟

وی اضافه کرد: اکثر نامه‌های زائران در بخش پیشنهادات و انتقادات که به دستم می‌رسد در خصوص در خواست غذای حضرتی است. هر چند درخواست این زائران نیز از باب تبرک جویی است و نگاه مادی در این بین مطرح نیست و ما نیز برای این درخواست احترام قائلیم؛ اما اکثریت زائران امام رضا(ع) را تا این حد می‌شناسند. خانه عالم آل محمد(ص) باید مکانی برای معرفت‌افزایی باشد نه اینکه زیارت مقبول را در خوردن غذای حضرت بدانند. چرا نباید بهره معنوی از زیارت امام برده شود؟

تولیت آستان قدس رضوی با بیان اینکه پیشنهاد شده تا یکی دو رواق برای زائران به عنوان رواق کتاب‌خوانی در نظر گرفته شود، عنوان کرد: وقتی حرم امام رضا(ع)بسته شد دیگر کسی برای تفرجگاه طرقبه شاندیز و موج‌های آبی به مشهد سفر نکرد؛ چراکه مردم برای امام رضا(ع) به مشهد می‌آیند، اما وقتی برنامه‌ای برای این افراد در حرم مطهر نداشته باشیم پس از زیارت به مراکز تفریحی و خرید هم می‌روند. اگر مدیریت داشته باشیم و برای زائران برنامه‌ریزی کنیم دیگر زائر به دنبال تفریح در طول مدت سفر خود نخواهد رفت.

وی ابراز عقیده کرد: متاسفانه زیارت فقط به ابراز احساسات خلاصه شده است در حالی‌که به تعقل و تفکر در مکتب قرآن و عترت بسیار تاکید شده است، اما بیشتر نگاه‌ها به مقوله عبادت کاسب‌کارانه و سوداگرانه است. این را من از خود نمی‌گویم، این کلام گوهربار امام حسین(ع) است که در تقسیم‌بندی عبادت فرمودند: گروهی خدا را از روی تحصیل منافع بهشت بندگی می‌کنند، این عبادت تجار است . گروهی خدا را از روی ترس بندگی می کنند، این عبادت بردگان است. گروهی خدا را شایسته پرستش می‌دانند و از اینکه خدا منت بندگی را برآنها نهاد، شکر و سپاس او را می‌گویند. این عبادت آزادگان است که برترین عبادت‌هاست.

مروی تصریح کرد: در مراسم دینی هم نگاه بسیاری از ما کاسب‌کارانه است و فقط برای ثواب کاری را انجام می‌دهیم. اگر به عده‌ای از افراد با این نگاه بگویید یک صفحه کتاب برای معرفت‌افزایی بخوان، ترجیح می‌دهد یک صفحه دعا را برای کسب ثواب بخواند تا یک صحفه از کتاب برای اینکه معرفتش افزایش یابد.

تولیت آستان قدس رضوی بیان کرد: کرونا هرچند آفات زیادی داشت اما برکاتی هم داشت. قبل از بسته شدن درب حرم وقتی ضریح ضدعفونی می‌شد عده‌ای این نگاه را داشتند که چرا امامی که شفا می‌دهد باید ضریحش ضدعفونی شود؛ اما ۲۵ سال پیش هم وقتی اطراف ضریح بمب‌گذاری شد عده‌ای شهید شدند آن زمان هم امام رضا(ع) حضور معنوی داشتند؛ لذا وقتی این عده در جامعه با این تفکر هستند به مرور اعتقاداتشان  متزلزل می‌شود در حالی‌‎که نمی‌دانند باورشان غلط بوده و این تزلزل در اعتقادات یک خطر است.

وی گفت: ضرورت دارد اهل قلم روی این مباحث کار کنند و بیشترین اهتمام‌شان در حوزه فرهنگی احیاء امر حضرت رضا(ع) باشد. ما در این حوزه نگاهمان در تولید کتاب کیفی و در توزیع و نشر کمی است و در مجموع نگاه آماری به این مقوله نداریم. اینکه یک کتاب با تیراژ بالا به چاپ رسد بیشتر اهمیت دارد تا اینکه کتب زیادی چاپ و در قفسه‌ها بماند.