دستورالعمل مجوز فعالیت گردشگری کشاورزی صادر شده تا افراد و یا کشاورزانی که می‌خواهند از زمین یا باغات خود در راستای رونق گردشگری استفاده کنند، با مراجعه به این دستورالعمل از نحوه صدور مجوز آن مطلع شوند.

این دستور العمل با هدف بهبود معیشت کشاورزان و توسعه پایدار روستایی، حفظ حقوق و منافع قانونی فعالان بخش گردشگری کشاورزی و استفاده از ظرفیت آنها در جهت پیشبرد اهداف گردشگری و نظارت بر فعالیت و عملکرد آنها، کاهش بیکاری و افزایش درآمد روستاییان و کاهش نامطلوب آثار زیست محیطی مصوب و برای اجرا ابلاغ شده است.

گردشگری کشاورزی شامل فعالیت‌هایی می‌شود که در آن بازدیدکننده در مزرعه و یا دیگر محیط‌های کشاورزی با اهداف آموزشی و تفریحی و یا گذران اوقات فراغت انجام می‌دهد. بنابراین گردشگری کشاورزی شاخه‌ای از گردشگری روستایی است که در آن کارآفرینان کشاورزی و اعضای خانوار آنها، خدماتی را برای فراهم شدن امکان مشارکت عملی و اقناع نیازهای بازدیدکنندگان در محیط‌های کشاورزی ارائه می‌کنند و گردشگران در ازای برخورداری از خدمات مذکور هزینه‌ای را به کشاورز و خانوار وی می‌پردازند.

کسب و کارهای گردشگری کشاورزی عموماً فعالیت محور یا تجربه گرا بوده و فعالیت‌های مشروحه ذیل را شامل می‌شود:

فعالیت‌های بدون نیاز به سازه مانند کسب تجربه و همکاری در امور کشاورزی تولیدی از قبیل میوه چینی، گل چینی، ماهیگیری، هرس درختان و آبیاری.

تماشای امکانات و تجهیزات مزارع (باغات) و مراکز پرورش گونه‌های حیوانی و پرنده نگری و بازدید از ابزار کاشت محصول.

فعالیت‌های تفریحی مانند برگزاری تور پیاده روی و تفریح و بالن سواری بر فراز مزرعه، عکاسی و نقاشی.

ارائه فرآورده‌ها و محصولات کشاورزی و دامی و عرضه غذاهای محلی. برگزاری دوره‌های آموزشی مرتبط با کشاورزی. برگزاری جشنواره رویداد و همایش‌های مرتبط و موضوعی.

رشته‌های مرتبط با گردشگری هم شامل گردشگری مزرعه، گردش در باغات، گردشگری برای بازدید از شیوه دامداری و دامپروری، گردشگری برای بازدید از شیوه پرورش ماکیان، گردشگری در مراکز وابسته کشاورزی و شیلات.