افشین تحفه گر افزود: این چهار گزینه پیشنهاد شده در نشست سال آتی شورای فرهنگ عمومی خراسان رضوی که وظیفه ثبت روزهای ملی را بر عهده دارد، بررسی خواهد شد.

وی با بیان اینکه پیشینه انتخاب “روز ملی مشهد” و درج آن در سالنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران به بیش از یک دهه قبل باز می‌گردد، ادامه داد: در این مدت نظرات فرهیختگان و اهل اندیشه خراسان رضوی در خصوص انتخاب یک روز از سال به نام روز ملی مشهد گردآوری شده و نشستهای متعدد در این زمینه برگزار شده است.

معاون اداره‌ کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی گفت: با توجه به درخواست شورای فرهنگ عمومی کشور، انتخاب روزی به نام روز ملی مشهد با توجه به پیشینه سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی این شهر بویژه وجود مضجع شریف ثامن الحجج حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در آن که نگاه بسیاری از علاقه‌مندان در جهان را به خود معطوف کرده، از اهمیت و حساسیت ویژه‌ای برخوردار است.

وی بر لزوم مدنظر قرار گرفتن چند مولفه در این انتخاب تاکید و بیان کرد: ثبت روز ملی مشهد باید به گونه‌ای باشد که همه جوانب را در نظر بگیرد و تمام مطالبات جامعه بویژه فرهیختگان، استادان دانشگاه، هنر دوستان، علما، طلاب و مردم استان را پوشش دهد. 

تحفه‌گر افزود: نامها و روزهای مختلف به عنوان روز ملی مشهد به دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی خراسان رضوی ارایه و پیشنهاد شده است که گروه کارشناسی علمی و فرهنگی شورای فرهنگ عمومی استان این گزینه‌ها را بررسی نموده و از بین آنها چهار گزینه را انتخاب کرده است. 

وی ادامه داد: این چهار گزینه از نظر ابعاد اجتماعی، مذهبی، سیاسی و فرهنگی این شهر از جامعیت لازم برخوردار است و می‌تواند جنبه‌های مختلف مشهد را به عنوان پایتخت معنوی ایران نشان دهد. 

سرپرست دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی خراسان رضوی گفت: پس از بررسی این گزینه‌ها در نشست اعضای شورای فرهنگ عمومی خراسان رضوی و انتخاب روز مورد نظر، نتیجه آن به شورای فرهنگ عمومی کشور ارسال خواهد شد که پس از تصویب این شورا تا پایان شهریور ماه سال آینده نتیجه قطعی اعلام می‌شود. 

کلانشهر سه و نیم میلیون نفری مشهد تا حدود هزار و ۲۰۰ سال پیش منطقه‌ای به نسبت وسیع اما با شمار اندک ساکنان واقع در جنوب شهر بزرگ و باستانی توس و محل استقرار روستاهایی همچون نوغان و سناباد بود. “توس” تا پیش از گسترش شهر مشهد برای قرنها عمده‌ترین و پررونق‌ترین منطقه مسکونی در این بخش از خراسان بود. اما پس از شهادت حضرت امام رضا (ع)، پیکر مطهر آن امام همام در باغی در جوار روستای نوغان در ۳۰ کیلومتری جنوب توس به خاک سپرده شد و آن مکان “ارض توس” نامیده شد تا پایه‌های حرم نورانی امام هشتم (ع) که امروز زیارتگاه سالانه میلیونها زائر ایرانی و خارجی است، به تدریج شکل بگیرد.

شیعیان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) از آن پس تاکنون با انگیزه برکت همجواری با حرم مطهر رضوی از اطراف نوغان تا اقصی نقاط ایران به مشهدالرضا (ع) نقل مکان کردند تا شهری با شناسنامه هزار و ۲۰۰ ساله به نام مشهد در این بخش از ایران پابرجا، سرزنده و فعال به حیات خود ادامه دهد.